Stare domy mówią o nas – kontynuacja

STARE DOMY MÓWIĄ O NAS – KONTYNUACJA

Stare domy, choć wydają się tylko są milczącymi świadkami przeszłych wydarzeń, opowiadają historię o dawnych mieszkańcach Białegostoku, o wielokulturowości, trudnych doświadczeniach i codziennym życiu. To one tworzą duszę miasta, jego unikalny charakter. Dziś wiele z nich niszczeje – traktowane jak „kłopotliwe mienie”, znikają w pożarach i pod buldożerami, ustępując miejsca kolejnym blokom. Z ich zniknięciem tracimy bezpowrotnie fragment naszej pamięci i tożsamości.

Lista domów wybranych do realizacji projektu:

SPACER PIERWSZY – PIASKI

Trasa prowadzi przez historyczną dzielnicę Piaski, przez obszar obejmujący dwa historyczne rynki – Sienny oraz Rybny – a także okoliczne kwartały zabudowy. Charakteryzowała się gęstą, murowaną i drewnianą zabudową. Od południa Piaski opierały się o zbudowane w 1879 roku koszary Włodzimirskiego Pułku Piechoty.

Historyczna zabudowa zachowała się przy ulicach Waszyngtona, Akademickiej, Wojskowej, Żelaznej czy Mazowieckiej a także na historycznych Piaskach – przy Siennym Rynku i Młynowej.

Gdybyśmy mogli przenieść się w czasie o zaledwie 85 lat wstecz w dowolny czwartek roku… Zobaczylibyśmy setki furmanek zaprzężonych w konie, ogromny tłum, odgłosy targowania się… słowem tętniący życiem targ. Dzisiejsza ul. M. Curie-Skłodowskiej to dawna ul. Piwna. Mieścił się tutaj Rynek Rybny z ogromną halą wypełnioną beczkami i wannami z wszelkimi gatunkami ryb. Handlowali tu i mieszkali głównie Żydzi. Od hali rybnej do Rynku Siennego prowadziła ul. Sucha. Przyziemia okolicznych kamieniczek i domów to większe i mniejsze sklepiki, w których można było kupić mydło i powidło. Handlowe centrum miasta przez dobre kilkadziesiąt lat.

Projekt „Stare domy mówią o nas” powstał, by temu zapobiec. Tworzy przestrzeń, w której mieszkańcy, społecznicy, eksperci, samorząd, a nawet deweloperzy mogą usiąść do jednego stołu i rozmawiać o tym, jak mądrze chronić architektoniczne dziedzictwo Białegostoku. Bo stare domy nie są tylko budynkami – to opowieści o nas samych, o tym, skąd pochodzimy i kim jesteśmy.

„Stare domy mówią o nas” to projekt realizowany w Białymstoku przez koalicję społeczników, którzy od lat działają na rzecz zachowania lokalnego dziedzictwa architektonicznego. Stanowi kontynuację wcześniejszego, udanego przedsięwzięcia „Na ratunek starym domom”.

Działania w ramach projektu prowadzone są przez koalicję 9 organizacji pozarządowych i grup nieformalnych, co zwiększa ich siłę negocjacyjną w dialogu z samorządem i przedstawicielami biznesu.

Koalicję tworzą:
• Białystok subiektywnie
• Osiedlownik
• Ośrodek Wspierania Organizacji Pozarządowych (OWOP)
• Fundacja Dom
• Fundacja Laboratorium Badań i Działań Społecznych „SocLab”
• Fundacja Teatr Latarnia
• Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Oddział Białystok
• Stowarzyszenie Arteko
• Stowarzyszenie Edukacji Kulturalnej Widok (lider)

Nowe działania odpowiadają na wciąż aktualny problem – brak spójnej i konsekwentnej polityki miasta wobec zabytków oraz niewystarczającą świadomość społeczną ich wartości.

Kluczowe działania projektowe obejmują:

• stworzenie trzech szlaków spacerowych z 18 wybranymi historycznymi domami, które opowiedzą o różnorodnych wątkach historii Białegostoku,
konsultacje terenowe z mieszkańcami osiedli, aby poznać ich wspomnienia i wizje przyszłości tych nieruchomości,
• budowanie platformy porozumienia między stronami reprezentującymi różne interesy poprzez przeprowadzenie dialogu metodą Nansena z udziałem społeczników, przedstawicieli samorządu i deweloperów,
• opracowanie 10 nowych Kart Domów – dossier nieruchomości z ich historią, aktualnym stanem i znaczeniem, ilustrowanych profesjonalnymi fotografiami,
dyżury dokumentalne, podczas których zdigitalizowane zostaną prywatne materiały (zdjęcia, listy, nagrania) mieszkańców, wzbogacając zasoby archiwalne miasta,
• produkcję 9 podcastów oraz krótkich tekstów o domach na szlakach, dostępnych na stronie internetowej,
organizację plenerowej imprezy z koncertem Kapeli Batareja (na dziedzińcu jednej z kamienic) oraz debaty publicznej „Jak chronić stare domy?”, podsumowującej projekt i wytyczającej ścieżki na przyszłość.

Czas realizacji projektu: sierpień 2025 – listopad 2026
Koordynacja: Urszula Dąbrowska, Stowarzyszenie Widok

Kijowska 1
Kijowska 1 to miejsce, w którym jak w soczewce skupia się historia Białegostoku. Przez ponad 50 lat posesja należała do rodziny Leszesów – żydowskich lonkietników prowadzących domową tkalnię i niewielką fabrykę sukna. W okresie międzywojennym działało tu wiele warsztatów tkackich, po wojnie mieściła się szkoła, ośrodek zdrowia, a później znana mieszkańcom piekarnia. Zabytkowy budynek, wpisany do rejestru w 1991 r., jest dziśodnawiany i stanowi ciekawy przystanek dla odwiedzających miasto.
Od krosien do piekarni – niezwykłe życie domu przy Kijowskiej 1
Kijowska 1 to miejsce, w którym jak w soczewce skupia się historia Białegostoku. Przez ponad 50 lat posesja należała do rodziny Leszesów – żydowskich lonkietników prowadzących domową tkalnię i niewielką fabrykę sukna. W okresie międzywojennym działało tu wiele warsztatów tkackich, po wojnie mieściła się szkoła, ośrodek zdrowia, a później znana mieszkańcom piekarnia. Zabytkowy budynek, wpisany do rejestru w 1991 r., jest dziś odnawiany i stanowi ciekawy przystanek dla odwiedzających miasto.
Kijowska 1
Waszyngtona 8
W 1889 r. Małka Halpern, przedsiębiorcza żona właściciela przędzalni, kupiła część dawnego zwierzyńca Branickich i szybko wzniosła tu murowany, piętrowy dom. Okolica wkrótce zyskała miano prestiżowej – osiedlali się tu zamożni mieszczanie i wysokiej rangi urzędnicy. W pobliskiej kamienicy na rogu działała od końca XIX w. sala weselna i koncertowa, w której grywał Ignacy Paderewski. Pod dzisiejszą „ósemką” mieszkał m.in. Michał Cypkin, zasłużony dla żydowskiej oświaty, który wżenił się w rodzinę Halpernów. Żydowscy mieszkańcy prawdopodobnie zginęli podczas okupacji niemieckiej. Po wojnie dom uznano za mienie opuszczone. Mimo niedawnego remontu dziś pozostaje pustostanem – niezamieszkanym i niezagospodarowanym.
Dom Halpernów z 1890 r. – ślad po dawnym zwierzyńcu i żydowskich Piaskach
Waszyngtona 8
W 1889 r. Małka Halpern, przedsiębiorcza żona właściciela przędzalni, kupiła część dawnego zwierzyńca Branickich i szybko wzniosła tu murowany, piętrowy dom. Okolica wkrótce zyskała miano prestiżowej – osiedlali się tu zamożni mieszczanie i wysokiej rangi urzędnicy. W pobliskiej kamienicy na rogu działała od końca XIX w. sala weselna i koncertowa, w której grywał Ignacy Paderewski. Pod dzisiejszą „ósemką” mieszkał m.in. Michał Cypkin, zasłużony dla żydowskiej oświaty, który wżenił się w rodzinę Halpernów. Żydowscy mieszkańcy prawdopodobnie zginęli podczas okupacji niemieckiej. Po wojnie dom uznano za mienie opuszczone. Mimo niedawnego remontu dziś pozostaje pustostanem – niezamieszkanym i niezagospodarowanym.
Skłodowskiej 24
Modernistyczna willa z lat 30. XX wieku; własność prywatna
Skłodowskiej 24
Modernistyczna willa z lat 30. XX wieku; własność prywatna
Skłodowskiej 22 a
Niewielki, murowany dom z przełomu XIX i XX wieku, drewniana dobudówka na jednej ze ścian może być kuczką; własność prywatna
Skłodowskiej 22a
Niewielki, murowany dom z przełomu XIX i XX wieku, drewniana dobudówka na jednej ze ścian może być kuczką; własność prywatna.
Mazowiecka 31/1
Dom „żelazko” to unikatowy, przedwojenny drewniany budynek narożny w Białymstoku, niedawno wpisany do rejestru zabytków. Jego dzieje sięgają początku XX wieku i związane są z rodzinami Lewinów i Wałłachów. Wzniesiony ok. 1930 r., pełnił funkcje handlowe i mieszkalne, przetrwał II wojnę światową niemal bez zniszczeń. W 2022 kupiony przez prywatnego przedsiębiorcę. Od tamtej pory nic się nie zmieniło. Pozostaje zaniedbanym pustostanem.
Dom „żelazko” - jeden z ostatnich narożnych drewnianych budynków w Białymstoku
Dom „żelazko” to unikatowy, przedwojenny drewniany budynek narożny w Białymstoku, niedawno wpisany do rejestru zabytków. Jego dzieje sięgają początku XX wieku i związane są z rodzinami Lewinów i Wałłachów. Wzniesiony ok. 1930 r., pełnił funkcje handlowe i mieszkalne, przetrwał II wojnę światową niemal bez zniszczeń. W 2022 kupiony przez prywatnego przedsiębiorcę. Od tamtej pory nic się nie zmieniło. Pozostaje zaniedbanym pustostanem odnawiany i stanowi ciekawy przystanek dla odwiedzających miasto.
Mazowiecka 31/1
Żelazna 23
Ten przedwojenny budynek wielorodzinny z żółtej cegły, o nieregularnej formie sprawia wrażenie nieukończonego – co ma swoje uzasadnienie. Jak ustalił historyk Wiesław Wróbel, obiektu nie ma na zdjęciu lotniczym z 1937 r., natomiast jest już na fotografii z 1944 r. Oznacza to, że powstał tuż przed wojną. Budynek projektowano jako dom wielorodzinny w lokalnym nurcie modernizmu. Mieszkały w nim spokrewnione rodziny, m.in. Epsztejnowie, Medlińscy i Chaboccy. Po wojnie został upaństwowiony i przeznaczony na kwaterunek. Obecnie mieszczą się w nim mieszkania dla podopiecznych Stowarzyszenia Ku Dobrej Nadziei. Planuje ono kompleksowe zagospodarowanie całego obiektu.
Nieforemny przedwojenny dom wielorodzinny zbudowany „na szybko”, tuż przed wojną
Ten przedwojenny budynek wielorodzinny z żółtej cegły, o nieregularnej formie sprawia wrażenie nieukończonego – co ma swoje uzasadnienie. Jak ustalił historyk Wiesław Wróbel, obiektu nie ma na zdjęciu lotniczym z 1937 r., natomiast jest już na fotografii z 1944 r. Oznacza to, że powstał tuż przed wojną. Budynek projektowano jako dom wielorodzinny w lokalnym nurcie modernizmu. Mieszkały w nim spok-rewnione rodziny, m.in. Epsztejnowie, Medlińscy i Chaboccy. Po wojnie został upaństwowiony i przeznaczony na kwaterunek. Obecnie mieszczą się w nim mieszkania dla podopiecznych Stowarzyszenia Ku Dobrej Nadziei. Planuje ono kompleksowe zagospodarowanie całego obiektu.
Żelazna 23
Wojskowa 5
Kamienica pozostająca pustostanem, przykład zabudowy z przełomu XIX i XX wieku, z charakterystycznym, ceglanym detalem na fasadzie; własność prywatna
Wojskowa 5
Kamienica pozostająca pustostanem, przykład zabudowy z przełomu XIX i XX wieku, z charakterystycznym, ceglanym detalem na fasadzie; własność prywatna.
Wojskowa 1
Drewniany dom, wyróżniający się posadowieniem na wysokiej, murowanej piwnicy; własność prywatna
Wojskowa 1
Drewniany dom, wyróżniający się posadowieniem na wysokiej, murowanej piwnicy; własność prywatna
Żelazna 27
Parterowy dom z poddaszem w dachu mansardowym; własność prywatna.
Żelazna 27
Parterowy dom z poddaszem w dachu mansardowym; własność prywatna.
Waszyngtona 27
Dawna fabryka włókiennicza, później piekarnia m.in. PSS Społem; własność prywatna.
Waszyngtona 27
Dawna fabryka włókiennicza, później piekarnia m.in. PSS Społem; własność prywatna.
Mazowiecka 52
„Drewniana kamienica”, czyli drewniany dom o gabarytach kamienicy dla kilku rodzin. Jeden z ostańców z ulicy Mazowieckiej; własność prywatna.
Mazowiecka 52
„Drewniana kamienica”, czyli drewniany dom o gabarytach kamienicy dla kilku rodzin. Jeden z ostańców z ulicy Mazowieckiej; własność prywatna
Młynowa 2
Dom Gdala i Szoszy Zawadzkich powstał w latach 1896-1897. Leży na granicy dawnych dzielnic Białegostoku - żydowskich Chanajek i osiedla Pisaki. Jest przykładem typowej architektury czynszowej, która pojawiła się tu w latach 70. XIX wieku. Stanowi jeden z kilku zachowanych starych budynków na ważnej ulicy miasta – Młynowej, dawniej Błotnej.
Czynszowa kamienica na styku Chanajek i Pisaków, świadek XIX-wiecznego Białegostoku.
Dom Gdala i Szoszy Zawadzkich powstał w latach 1896-1897. Leży na granicy dawnych dzielnic Białegostoku - żydowskich Chanajek i osiedla Pisaki. Jest przykładem typowej architektury czynszowej, która pojawiła się tu w latach 70. XIX wieku. Stanowi jeden z kilku zachowanych starych budynków na ważnej ulicy miasta – Młynowej, dawniej Błotnej.
Młynowa 2
Młynowa 23
Kamienica przy Młynowej 23 powstała na przełomie XIX i XX wieku w dynamicznie rozwijającej się, przemysłowo-mieszkalnej części Białegostoku. Jej losy splatają się z bankowymi licytacjami, spekulacją nieruchomościami i żydowskimi rodzinami związanymi z rzemiosłem oraz handlem. Mieszkali tu m.in. garbarze, kupcy i rzemieślnicy. Po wojnie budynek pełnił funkcję mieszkań komunalnych. Dziś pozostaje opuszczonym świadkiem dawnej Młynowej. W 2022 roku został kupiony przez białostockiego dewlopera.
Kamienica – świadek gwałtownych przemian gospodarczych z przełomu XIX i XX wieku.
Kamienica przy Młynowej 23 powstała na przełomie XIX i XX wieku w dynamicznie rozwijającej się, przemysłowo-mieszkalnej części Białegostoku. Jej losy splatają się z bankowymi licytacjami, spekulacją nieruchomościami i żydowskimi rodzinami związanymi z rzemiosłem oraz handlem. Mieszkali tu m.in. garbarze, kupcy i rzemieślnicy. Po wojnie budynek pełnił funkcję mieszkań komunalnych. Dziś pozostaje opuszczonym świadkiem dawnej Młynowej. W 2022 roku został kupiony przez białostockiego dewlopera.
Młynowa 23
Przejdź do treści